සිරාවටම ඒක මෙච්චරම හිට් උනා ද?

ගාලු පුරේ අවසාන “ස” ප්‍රසංගය ඊයේ සන්ධ්‍යාවෙ (ජූලි 7) කරාපිටියෙ වෛද්‍යපීඨ ශ්‍රවණාගාරයේ දි අති උත්කර්ෂවත් අයුරින් පැවැත්වුණා…..
(දාන්න 5ක්…!! හිප් හිප් හුරේ….. )

මේක සංවිධානය කරන්න “රළ 2008″ කස්ටිය මාර ගේමක් දුන්න. ඒක වචනෙන් කියන්න අමාරු වුනත් ඒකෙ රිසල්ට් එක ඉස්තරම්ම එකෙන් ඊයෙ දැකගන්න පුලුවන් වුනා කාට කාටත්…..

මේක මුලින් සංවිධානය කරන්න හිටියෙ වෙන විදියකට වුනත්… ඒක අමුතුම පෙරලීමක් වුනා. අන්තිමේදි අර “පෙරළෙන ගලේ පාසි නොබැඳේ” කිව්ව වගේ සියලු බාධක මැඩලගෙන අති සාර්ථක ලෙස “ස” නෞකාව දියත් කරා..

මීට සති 3කට විතර කලින් ප්‍රවේශ පත්‍ර අවසාන වේගෙන ඒමත් සමඟ “ස” නෞකාවේ හැරවුම් ලක්ෂය අපට ක්‍රම ක්‍රමයෙන් පෙනෙන්නට වුනා….. ඒ දහස් සංඛ්‍යාත රසික රසිකාවියන්ගේ රළ ගැල්ම පටන් ගත් මොහොතේ සිට ප්‍රසංගය ආරම්භ වී සෑහෙන්න වෙලාවක් යනතුරුත් ඒ ජන ගඟ ගලන්නට විණි. වික්ටර් රත්නායකයන්ට ගාල්ලෙන් දුන් තිළිණය අනෙගි  භවනීයයි.. එයට හේතු කිහිපයකි. එකක් නම් ඒ මහා යුග පුරුෂයාගේ ප්‍රතිභාපූර්ණ නිපුණත්වය රසික හදවත් තුළ ලැගුම් ගෙන ඇති නියාවෙනි. අනෙක් කරුණ නම් “රළ2008″ අපේ සොයුරන්ගේ සාමූහික ප්‍රයත්නයයි.  කරුණු මෙසේ දිග හැරෙද්දී “ස” නෞකාව ගාල්ලේ පෙර නොවූ විරූ ලෙස දැවැන්ත සළකුණක් තබමින් දිග හැරුණි.

ඊයේ අපේ “ජුන්ඩා” වික්ටර් රත්නායකයන්ට සමරු තිලිණය දෙන වෙලාවෙදි වගේම, අවසාන ගීතයේ සියලු දෙනා නැගී සිට අපි ඔක්කොම රජවරු ඔක්කොම වැසියෝ… කියල කියද්දි හිතට ආපු ෆිට් එක කියල වැඩක් නෑ ඕයි…. හදවතට කතා කරන්න පුලුවන්නම් එයා කියයි මොනවගේ හැඟීමක් ද කියල ඒක.

මෙතනදි සියල්ලටම වඩා සතුටු වෙන කාරණය තමා “ටීම් රළ 2008″ .. එකෙක් වගේ වැඩ කරපු එක . ඒකම තමයි අපි හැමෝටම එකම විදියෙ යමක් හිතෙන්න ගත්තෙ ප්‍රසංගෙ අවසානෙදි…

ඒක අති සාර්ථකයි.. වගේම ප්‍රබලයි… තවත් වැඩක් සමඟ ටීම් රළ ඉදිරියේදි ඔබව හමු වේවි… අපි හිතුවොත් අපිට කරන්න බැරි දෙයක් නෑ…. මෙන්න මෙයයි අපේ වෙනස.

WITNESS OUR DIFFERENCE……..

අරුම පුදුම සිත්රුවා මයිකල් ආන්ජලෝ….

ඔහු නමින් මයිකල් අන්ජෙලෝ ලොඩෝවිකෝ බුවනෝරිටි සිමෝනි ය. “මයිකල් ආන්ජෙලෝ” කියූ පමණින් ඔහු නොදන්නා කෙනෙකු මිහිකත නැති තරම් ය. ක්‍රි.ව. 1475 මාර්තු මස 6 වනදා සියැසින් ප්‍රථම වතාවට ලොව දාර්ශනය කළ ආන්ජෙලෝ.. සියවස් ගණනාවක් තිස්සේ ජන මන රංජනය කිරීමට සමත් විය.  

කලා ලොව සුප්‍රකට ඉතාලියානුවා “ලියනාඩෝ ඩාවින්සි” ගේ සමකාලීනයකු වූ ආන්ජෙලෝ.. ඩාවින්සිට නොදෙවෙනි විස්මිට නිර්මාණ මෙලොවට දායාද කළ ජගතෙකි. වෘතියෙන් ප්‍රතිමාකරුවෙකු, චිත්‍ර ශිල්පියෙකු, ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පියෙකු, කවියෙකු, ලේඛකයෙකු පමණක් නොව ඉංජිනේරුවෙකු ද වූ ආන්ජෙලෝ වචනයේ පරිසමාප්ත අර්ථයෙන්ම කලා කරුවෙකි. පරි පූර්ණ මිනිසෙකි. 

ඔහු ජීවත් වන සමයේ විශිෂ්ඨතම කලා කරුවා ලෙසින් හැඳින්වුනු ආන්ජෙලෝ, ප්‍රතිමා නිර්මාපනයේ විචක්ෂණිකයෙකු විය. ඔහු විසින් මෙලොවට දායාද කළ නිර්මාන අති මහත් ය. ක්‍රි .ව. 1504 දී ඔහු විසින් නිම කළ “ඩේවිඩ්” ප්‍රතිමූර්තිය , ආන්ජෙලෝගේ ජීවිතයේ සුවිසල් කඩඉමක් විය. | “ඇපොස්ටොලික් මන්දිරය” හෙවත් වතිකානුවේ “සිස්ටින් චැපල්” හි සිවිලිම තම අඟිලි තුඩෙන් නිමවූ සිතුවම් වලින් පුරවන්නට ඔහු සමත් විය…  ඒ සඳහා ඔහුට පුරා සිවු වසරක් කැපකිරීමට සිදු විය.

රේචල් සහ ලේයා සමඟ 1515 දී මෝසස් මධ්‍යස්ථානයේ සිතුවම් නගන්නට ද ආන්ජෙලෝට හැකි විය. 1536 සිට 1541 දක්වා කාලය තුල “ශාන්ත බර්තොලමියෝ ගේ අවසන් තීන්දුව” නම් සිතුවම ලොව පුරා ප්‍රචලිත වූ තවත් කදිම නිර්මාණයකි. මේ ප්‍රතිභාපූර්ණ කලා කරුවා , 1564 ට පෙර රෝමයේදී ඉදිකළ ශාන්ත පීතරගේ බැසිලිකා මැදුරේ සියලු නිර්මාණ සැලසුම්කරණයන් කර, තමන් අති දක්ෂ ඉංජිනේරුවෙකු බව ලොවට කියා පෑවේ ය. 

1564 දී මෙලොවේ සමුගන්නා විට ආන්ජෙලෝ ප්‍රකට ලේඛකයෙකු ද විය. 

” The flesh now earth, and here my bones,
Bereft of handsome eyes, and jaunty air,
Still loyal are to him I joyed in bed,
Whom I embraced, in whom my soul now lives…”